Sevmek neydi biliyor musun? O uyumadan uyumamak için çengel atýp göz kapaklarýna uykuyla cebelleþmekti... Sevmek, sevdigiyle halleþmek, gayrýsýyla helallesmekti..Kördüðümdü. Hani sol tarafýn cayýr cayýr yanar da dumaný baþýnda, sevdasý caninda tüter ya öyle bir þeydi iþte... Sevmek, acýsýný hüznünü iliklerinde hissetmek, kahrolmak ama lanet olsun gene de susmakti... Sevmek, sevkati anneden, muhakemesi vicdandan, gerisi Hak’tan bir mirastý, ama sevdasý nerden bilinmez ...emsalsizdi... En zoru da yurege hapsetmekti, kusurdan mi, asla! Çünkü sevdanin KUSURu olmaz GÜLÜM...Dumaný olur, özlemi olur, SUSu olur, mahvolur, kahrolur ama CANýndan olmaz.. Diyorum ya sevmek, o uyumadan uyuyamamaktý... Zor þeydi bu Sevmek, çünkü sevmek sen demekti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
evren şeker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.