Gidiyorum diyorsun !...
Git...
Arayýp bulmam için içimden geçenleri,
Ben biraz daha kalacaðým...
Ardýndan eriyen uzun bakýþlarýmýn alevini,
Kýrk ikindi yaðmurlarýyla ýslatacaðým...
Ne kolaydý senin için,
Rüzgârý bahane edip kasýrgayla savrulmak.
Ve, ne kolaydý,
Göklerin,nehirlerin altýnda enkazýmý býrakmak.
Gözlerim diyorum adam!... Gözlerim...
Þimdi dehþetengiz bir cinayet tanýðý.
Kendi cesedimi yansýtan gecenin aynasýnda
Ellerinin izini ve
Kaldýrým taþlarýna akan, ihanetinin kanlý pasýný görüyorum.
Ak la kara arasý gelgitlerdeyim
Hiç mi sevmedin? gelincik ömrü kadar !
Aklýna getirmedinmi ? diline dolanan bir türküde.
Veya;
Zerrece sýzlatmadýmý içini sol yanýna saplanan anýlar.
Þimdi adýný duyduðum her yerde,
Katar katar acýlar savuþturuyorum.
Hep Ýçime aðlarken,
Dýþýma küfrediyor asi sitemlerim.
Duvarlarda gezindikçe yalnýzlýðýn gölgesi,
Varlýðýmý inkâr eden karanlýktan korkuyorum.
Yarým ve yarýnsýzým her geçen gün.
Umutsuzluða sürgüleniyor dileklerim.
Gel, sök al yüreðimden kayýp þehrinin anahtarýný.
Bir tutam sarý sabýr koy mesela avuçlarýma,
Birde güneþini esirgeme üþüyen bulutlarýmdan.
Ben kolay yitirmem zor bulduðumu.
Ve asla unutmam !...
Aþkýn ölüm gibi,
Tek kare fotoðraftan ibaret olduðunu.
Dilek USTA.