Belkide öyle olmak zorundaydý...... Hayat düz yollardan geçirmedi beni. Hep taþlara takýldým Düþmemek için ne savaþlar verdim Bazen dengemi koruyamadýðým oldu Düþtüm... Dizlerim kanadý Yinede toparlanýp ayaða kalkmayý baþardým. Kýrýldýðým hayata küstüðümde oldu çok zaman Ama artýk yoruldum... Hayatýmýn hiç bir döneminde bu kadar yorulduðumu hatýrlamýyorum... Kýrýldým küstüm artýk Kendime Gökyüzüne Güneþe Ay’a herkese her þeye Gitsem diyorum.. Kalmadý söylenecek tek söz Etrafýmdaki olup bitenleri izledikce tükendiler birer birer Her gün yeni umutlarla güne baþlarken Her defasýnda hayal kýrýklýklarýyla karþýlaþmak yordu beni... Düþünmek dahi aðýr geliyor artýk Bir süreliðine kaybolmak Gitmek istiyorum sessiz kimsesiz bir yerlere Þiddetin olmadýðý Ýnsanlarýn ölmediði acýnýn kinin nefretin tanýnmadýðý Uzaklara..
BÝRGÜL Sosyal Medyada Paylaşın:
Birgün Tekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.