Çanakkale Ruhunu Yaşatacak Bizleriz

’’Çanakkale þehit ve gazilerinin aziz hatýrasýna saygý ve gözyaþlarýyla ruhlarý þad mekânlarý cennet olsun.’’


Bu destaný yazmaya, kalem ve bilek yetmez
Birazda yürek lazým, bu destan asla bitmez...

Çanakkale yurdumun, cennetten bir köþesi
Sükûnet dolu idi, baðlarý ve bahçesi...

Ýngiliz ve Fransýz, ne zamanki dayandý
Bu güzelim coðrafya, al kanlara boyandý...

Göklerden gümbür gümbür, ölüm geliyor ölüm
Vataný dert etmiþim, kalmasýn bir tek külüm...

Yurdun her tarafýndan, geldik hemen koþarak
Výz gelir ölüm bize, savaþýrýz coþarak...

Sivas’tan Çankýrý’dan, Trabzon’dan Yozgat’tan
Cennette bizi bekler, geçeriz ten de candan...

Siperler asker dolu, cepheler yürek yürek
Tarihe bir bakýn ki, eðilmedi bu bilek...

Bir gün aç bir gün tokuz, düþmanlarým dað olsun
Karnýmýz doymasa da, bir tek vatan sað olsun...

Yavuklu’dan mektuplar, ucu yanýk geliyor
Bebem dünyaya gelmiþ, hasret yürek deliyor...

Köy yerinde okunur, adý tüm þehitlerin
Analar aðlamayýn, sonu yakýn itlerin...

Geride kalanlarý, yaþatmak boyun borcu
Namusuma göz dikmek, kimsenin deðil harcý...

---------------------------------------------------------------

Cephelerde ne oldu, bir de buradan bakalým
Mehmet’in zaferini, akýllara sokalým...

---------------------------------------------------------------

Askerimin yüreði, coþku ile atýyor
Her karýþ topraðýnda, bir Mehmetçik yatýyor...

Bir tümeni bir nefer, saatlerce durdurmuþ
Anzak’ýn aklý çýkmýþ, salya sümük kudurmuþ...

Ezineli Yahya’dýr, Havran’lý Seyittir O
Ýmanýn kuvvetiyle, cephede yiðittir O...

Sabah ezanlarýnda, askerler namaz kýlar
Mehmetçik karþýsýnda, kim olsa durmaz yýlar...

Geri gel ey peygamber, gel de gör Mehmetçiði
Tarih böyle yazýlýr, düþman yedi dipçiði...

Biz niye yenilmeyiz, düþündün mü Fransýz
Altmýþ kiloyuz amma, savaþmayýz imansýz...

Yarbay Mustafa Kemal, ýþýk saçar gözleri
Askeri fiþeklerdi, sarf ettiði sözleri...

Gözlerime bir bakýn, ’’ölüm emrettim size’’
Düþman böyle vurulur, böyle gelecek dize...

Ýki yüz elli üç bin, þehit yatar toprakta
Vataný çiðnetmedik, dalgalanýr bayrakta...

Karýnlarý doymadan, düþmana saldýrdýlar
Yere düþmüþ bu yurdu, ayaða kaldýrdýlar...

Hafýzayý beþer de, nisyan ile malulmüþ
Bizim iþimiz deðil, onlar cennette gülmüþ...

Çanakkale ruhunu, yaþatacak bizleriz
Bir daha gelirlerse, kebap diye közleriz...
Sosyal Medyada Paylaşın: