Bu değil yaşamak...

Karþý döndüm duvarlara yüzümü
Aðlatmasýn diye sancýlarý insanlýðýn
Düþ gördüm
Düþüverdim ellerine kan rengi goncalarla

/sar beni
ýslat ve çiðne
çektiðin tütüne harmanla
içimde patlasýn bombalarý çýlgýnlýðýn/

Görene dek taygalarý at koþtum
Yol sürdüm,an katettim
Düþürdüm sokak boþluklarýna ruhumu
Can verdi; aldým hiddeti/arz’ýn
Canlar verdim
Aldý...

/tut beni
seyrelt ve dinle
duyuþuna ram olsun cümleler
ben,
-yanlýzca ben sýyrýlamýyorum
bu iþten-
kifayet et kelimelerime/

çünkü çocuk;
bu deðil yaþamak
toz ve toprak içre

/büzül ve inle
cenin gibi sokaklarda
çünkü çocuk;
bu deðil yaþamak
rahmine bir dönüþ bekle.../

Mehmet Fatih
Sosyal Medyada Paylaşın: