KARDEŞTİR HÂLÂ*
KARDEÞTÝR HÂLÂ*
Bekler çok zamandýr bu gönül eri,
Sonunda geldin ya! Buyur içeri!
Uzattýlar onu soðuk köþeye;
Sessizce sýzdý kaný döþeye.
Çok bitkinsin, halin nasýl bileyim,
Yüzünden dökülen alý sileyim.
Her þey býraktýðýn gibi deðil ki!
Dinle halimizi! Anlarsýn belki.
Sen gidelden karlar hiç yaðmaz oldu,
Ay eskisi gibi hiç doðmaz oldu.
Sana her gün yazdým, hâlimi dedim,
Senin kabahatin çoktur Mehmedim.
Anam çok aðladý, bilmez adýný,
Babam ek sanýyor hasta kadýný.
Ak köpek tanýdý. O nasýl çoþku!
Güzel kokun senden, hiç çýkmamýþ ki...
Niþan yüzük izin, hâlâ duruyor,
Göðsündeki kâlbin sanki vuruyor.
Yiðidim! Nerdeyse, hiç ölmemiþsin,
Kurþun yaran taze, gül gibi haþin.
Kurþunun menzili, belli ki kýsa,
Tutardýn yoksa, hayin olmasa
Düþmezdin Mehmedim, tuzaða böyle,
Vuraný sandýn ki, kardeþtir hâlâ.
17.03.2016
BÝRGÜN BÝLÝRSÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.