AN’ýn telaþý vardý belki de içlerinde
Kimbilir nice umutlar yüreklerinde
Bilseler, ölümle randevu o caddede
Hiç uðrarlar mýydý duraðýna.!
KARA’nlýktý gecenin gözleri
Ýnsanýn, insanlýðýn deðeri yoktu
Ölüm pazarýnda.
Vampir yarasalar pusudaydý
Göremediler.
Alev topuna karýþtý savruldu hayalleri
Soldu gülüþleri kaçamadýlar.!
Karanýn en zifirisi düþüyorken
Uðursuz gecenin koynuna
Canhýraþ telaþlar
Analar feryat figan
Acýnýn en koyusu ta ciðerlerinde.
Kýrýlýyordu umudun kanatlarý
Semaya yükselen ruhlar
Duymuyordu.!
Bulutlar bile aðlýyordu
GÜN ertesi olduðunda.
Üç sütüna manþet
KARA bir pazar düþüyordu
MART ayýnýn güncesine.!
Meçhul bir senaryonun
En zor rolünü oynayýp
Ýndiler yaþam sahnesinden.
Perdeye yansýdýkça hikayeler
Sancýlý yaþlar akýyor gözlerden.
Rüzgar ekip fýrtýna biçiyor birileri
Masum onca can ödüyor bedelini.
Mezarlar bile utanýyorken
Baðrýna basmaya kan güllerini
Neden hala ölüm kokuyor ülkem.?
Duygu Þen (11:55 15.03.2016)
........................................................
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.