Bu kaçýncý ihanet göðsümüzde patlayan
Yüreðimi tuzla-buz paramparça ediþi.
Analarýn feryadý acýlarý katlayan
Bayraða sarýnarak, evlatlarýn gidiþi.
Siz de insaf yok mu ki, nasýl kýydýnýz nasýl?
Kökünüze kadar da, satýlmýþsýnýz asýl.
Milletimin aslý Türk, düþerse baþý dara
Kalk ayaða vataným; yanýndayýz Ankara!
Bin dokuz yüz yirmi üç, kutlu doðumun iken
Ülkemin temelinde en hasýndan mayan var.
Kurtuluþun yoluna, döþenir iken diken
Dün verdiði yeminden bu günlerde cayan var.
Baksana sýnýrlarým buram buram tütüyor
Suriye’de mezhepler birbirini ütüyor.
Medeni Avrupa’nýn ciðeri etmez para
Kalk ayaða vataným; yanýndayýz Ankara!
Lanet olsun ey terör..! Seni kullanan eller
Mazlumlarýn ahýyla budanarak kýrýlsýn.
Yedikleri ekmeðe bela okuyan diller
Ateþ deðsin köküne, susuzluktan yarýlsýn.
Kurttan kuzu doðmuyor, hiçbir zaman unutma
Özümüzü býrakýp baþkaca yollar tutma.
Bak acýmýz taptaze, bedenlerimiz yara
Kalk ayaða vataným; yanýndayýz Ankara!
Birlikten kuvvet doðar, bir ve iri olalým
Üç- beþ kuduz soysuza elbet pabuç býrakmam.
Kabarsýn ayranýmýz büyük kaba dolalým
Ne Coni’yi- Ývan’ý , hiç birisini takmam.
Ne dururuz bilmem ki hücreleri basýlsýn
Apo gibi maþalar, Kýzýlay’da asýlsýn!
Denemeyin sabrýmý, sokmayýn beni zora
Kalk ayaða vataným; yanýndayýz Ankara!
Ýsmail Süklüm
15 MART 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.