Her Sabahın Ölüm Niyetine

Ýþte böyle
geçiyor günler



o kadar yavaþki akan
kalbim küçülüyor baktýkça
bir taþ gibi aðýr
buz gibi soðuk ...

Akacak binlerce kez akacak
bizim üstümüze yýðýlacak taneleri
altýndaki mezarlar olacaðýz ...

Güçlü bir ses çýktý ortaya
o çemberi üzerimize kývýrdýðýmýzda
havada akþam iþaretleri

bandajlarý üzerinde yaralý dünya
bir ölüm duvarý örmüþler..

bir çocuðun dingin yüzünü sevmeyi baþaramayan
antikahramalar...

ölüyoruz
savrulan yapraklar kadar ölü
kurumuþ mor dudaklarýmýzda,
kalakalýyor tüm sesler
susuyoruz
ölüyoruz
biliyormuyuz ne için öldüðümüzü...

yassý güneþin altýnda
yalýn ayak öksüz
topraðýn kokusuna dönüyoruz
ölüyoruz...


Sosyal Medyada Paylaşın: