ünlemler taþýyamaz oldu çýðlýklarýmý hikayemin ön sözü ilk gençliðin sýnýr tanýmaz heyecaný ve güller geliyor ardýndan güller getiriyor ayaklarýmýza zaman usul usul ayýklýyor kalbinin yabanilerini tan yerinin saflýðýndan daha bir korkak artýk gülüþlerimiz bilinmez neden usul usul kalbimize saplanan bu acýmasýz yýllarý kim ayýklayacak peki þimdi galiba benim için artýk göç vakti bir rüzgarým var kanatlarýma yüklediðin ünlemlerim virgüllerim ve sen’li türkülerim yanýk kokuyor içi kalbimin... bu gülistan harap, bu bülbüller hamuþ, bu havz tehi, neyse... hiç özdemir ince okumamýþsýn sen, "bir þehirden ayrýlmak:akkor demiri tutmak yanarsýn, parmak uçlarýndan baþlayarak..." Sosyal Medyada Paylaşın:
süreyya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.