Ruhumun, Zifiri karanlýðýna Ay gibi düþtü Su misali çehre Gamzelerde açtý Sarý, beyaz, kýrmýzý... Gonca güller Bakmaya doyamadýðým Bir içim su gözleri Alev tonlarýnda aldý Rengarenk ýþýklar Sabah akþam diller de Þakýdý durdu bülbüller Yer gök aðladý Naðmeleri oldu sanki CENNET!..
Rüya mý...? Gerçek mi...? Neydi o... ? Sahi neydi..? Cilve, naz, salýnan endam Ahu mu? Huri mi? Denizden çýkmýþ Deniz Kýzý mý? Yoksa Gökyüzünden, Yeryüzüne düþmüþ ay parçasý Dilber mi?
Diye düþler kurar iken
Çok geçmeden düþtü Binbir surat maske!.. Eros’un attýðý oklar Azrail’in elinde oldu CELLAT!!..
Oysa,
Bir yudum Duru sevgi uðruna Bin ömür FEDA EDÝLÝR!!!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pınar CETIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.