BİLMEYEN BİLMEZ
Ben iki kardeþ büyüdüm arkadaþ....
ayný tabaktan yemek yedim,
ayný tavaya ekmek bandým,
ayný tastan su içtim...
Bilmeyen bilmez arkadaþ
bilmeyen bilmez...
Benim hiç kendime ait bir odam,
hiç kendime ait bir çalýþma masam olmadý.
Ben milletin çeþitli iþlerini yaptým,
simit sattým, inþaatta çalýþtým,
çaycýlýk yaptým, kendimin olmayan her iþi yaptým...
Çalýþtým, didindim,
Çok aðýz kokusu
çok naz, çok çile çektim...
Ama hiç pes etmedim,
Cemalettin GÜNLÜOÐLU demek
benim olmayacak, hep baþkalarýnýn olacak þeyler için,
it gibi çalýþmak,
senin olmayacak insanlar için
boþ yere uðraþmak demek.
Bilmeyen bilmez arkadaþ bilmeyen bilmez...
ben demek, boþ hayaller kurmak,
o hayallere inanmak,
zaman gelip o hayalleri gerçek sanmak,
sonra o hayallerin bir bir yýkýldýðýný görmek demek,
bilmeyen bilmez.
ben bir tarafý yýkmayý, öbür tarafý yapmayý,
ben elimde olanlarý yolda rastladýklarým için,
sýrtýndan vurup, kahpece satmayý... bilmem...
bu yaþtan sonra da öðrenemem...
Hep bana unut diyorlar,
diyorlarda nasýl unutacaðýmý söylemiyorlar...
Bitmesini istemediðin þeylerin bitmesinin acýsýný,
Onun yürekte yaptýðý sancýsýný... bilmeyen bilmez...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.