Karþýmda gülüyor dört kiþi Ýkisi erkek, ikisi de kadýn Poz verdikleri apaçýk belli Gülüþler doðal deðil, sanki aðzý açýk birer dalgýn Aðýzlar gülüyor, gözler gülmüyor Bakýþlar odaklanmamýþ bir konuya Belli ki herkes baþka þeyler düþünüyor Gülüþler akmýyor bir kaynaktan ayný ýrmaða Gözler açýlmýþ, ama kapalý Uykuda deðiller ama buðulu pencereden bakmakta Kulaklarý açýk, ama kapalý Ýstediðini duyup, istemediðini duymamakta.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Maden Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.