Arþiv
Gün güne gidiyor baktým ki
Ben çoðalýyorum aklýmý gönlümü hatýralarýmý
Yokluklardan var olmuþluðum var mesela
Günlerden pazardý tatildi yani
Bir de düne gideyim dedim
Girdim içimin kütüphanesine
Tozlarýný üfleyip bir kitap aldým elime
Mavinin mutlulukla kapýþtýðý
Ateþin paçayý sardýðý
Türkülerden türk olduðum bir hali anlatýyordu
Okudum
Sonra en baba kitabý açtým
Babamý anlatýyordu
Bir daðýn nasýl ova olduðunu ah
Nostalji olsun diye bir kenarda duran tesbihi çektim
Biraz dünden biraz yarýn oldum sanki
Kitap içinde kitap okunur mu
Ben okudum iþte okuduðum bir kitabý yadederek
Sonra arþivime göz attým
Kimleri sevmiþ renk renk susmuþum
Kimleri öfkeyle baðýrýp çaðýrmýþým
Of ne günlerdi be diye elimi omzuna atýp
Kime kim olduðumu fýsýldamýþým
Sýcaklýðýna sýðýndýðým ilk kadýn annemle
Ne çok tebessüm etmiþim
Geldi iþte diye
fýrdönüp heyecan yaptýðým
sevgililerden bir bukle yapýp koymuþum bir kenara
Çocuklardan neþelendirip
Var gücümle kahkaladýðým vakitlerde yok deðildi hani
Ýyi oldu ama
Ara ara arþivime gitmeliyim ben
Daha çok bakýlacak hatýram var
Daha mahçubiyetlerime
Muzaffer olduðum demlere nazar etmedim bile