. Kim demiþ olmaz diye; yazdým; pekâlâ oldu. Kelimeleri dizdim, yakýþtýrýp yan yana. Þiirler ekledikçe sayfam hayranla doldu. Paye kapmak kolay iþ; þair diyorlar bana.
Hazýrlarým her gece, tam ortaya mezeyi. Kafa esrik, dumanlý; kim takar þirazeyi? Devrik yazayým derken sakatlarým dizeyi. Dursa da ecüþ bücüþ, þair diyorlar bana.
Edat nedir, zarf nedir, im nerede bulunur; Bilmiyormuþum güya! Kulaðýma çalýnýr. Güveni yarým olan, bu sözlere alýnýr. Ben altýn; onlar gümüþ; þair diyorlar bana.
Kýyamet mi koparmýþ uyaklarým kýrýksa, Temalarýn temeli hepten çürük çarýksa? Fark etmez ki manadan deli saçmasý çýksa! Atýnca iki dikiþ, þair diyorlar bana.
Bir i mge bulsam hemen bodoslama dalarým, Acýmam, çaktýrmadan “helal” deyip çalarým. Görürsünüz; yakýnda Oscar’ý ben alýrým. Armut piþ, aðzýma düþ; þair diyorlar bana.
Her siteye uðrarým, býrakmam varýlmadýk. Yaka paça olsam da, kimseyle darýlmadýk. Üstatlarýn, sýkmaktan, çenede kýrýlmadýk, Kalmasa da tek bir diþ, þair diyorlar bana.