avuç içim kanıyor

göðü gri bir odanýn
soðuk ranzalarýnda
kör bir yalnýzlýðý
asýrlýk bir çýnar gibi
yýllanmýþ bir þiire döküyor içim

mevsim bir cemre yaný baþýmda
avuçlarýmda yokluðun
meryem ananýn boðazýna düðümlenmiþim
tanrý katýnda lanetlenmiþ bir serseriyim
göðsüm sýðýnaðý kurumuþ bir nehir yataðý
ve serseri bir kurþuna hedefim
kanamalý akýyor gözlerim

bir yol kenarýna býrakýlmýþ
yetim bir çocuk gibi
mýsralar yine özlem kokuyor
ve ben þiir þiir aðlýyorum

geceleri birbirine baðlýyorum, çoðu zaman
sigaralarý peþ peþe
ve çayý kaçak demliyorum
parmak uçlarým
soðuk bir özlemi anýmsatýyor

özlem kaç metre ötede
sevda kaç gece sonunda bitiyor
yine lal
yine dilsizim
ellerini ellerimden çekme
avuç içim kanýyor

#ibrahimdalkýlýç
Sosyal Medyada Paylaşın: