Öyle bir sevdaya, kucak açtým ki,
Umut eksilirken, artýyor keder.
Eyüp þerbetini, öyle içtim ki,
Ya sabýr ya sabýr, nereye kadar?
Sabýr ile koruk helva olurmuþ,
Aþkla yoðrulursa, vuslat gelirmiþ,
Sabrede sabrede, mecnun delirmiþ.
Ya sabýr! ya sabýr,nereye kadar?
Bir imkânsýz aþka, düþtüm düþeli,
Ne mutlu dolandým, ne de neþeli.
Çýkmaz sokaktayým, binbir köþeli,
Ya sabýr,ya sabýr, nereye kadar?
Hayalle gülerim, gerçek aðlarým,
Hazan vurdu talan, gönül baðlarým,
Geçit vermez bana, sevda daðlarým.
Ya sabýr ya sabýr, nereye kadar?
Bu sevdanýn yükü, ömrüme aðýr,
Haykýra haykýra, yýrtýldý baðýr,
Yâr duymaz sesimi, yüreði saðýr,
Ya sabýr ya sabýr,nereye kadar.
Aþkýn hakikati, tende deðildir
Tene dokunduðun, anda deðildir.
Kaderin kalemi, bende deðildir,
Ya sabýr ya sabýr, nereye kadar?
Vazgeçme Figani, olsan da heder,
Vuslata erenler, belki derbeder,
Aþký yazan Allah, elbet farkeder,
Ya sabýr ya sabýr, nereye kadar?
Kul Figani (Erdem GÜMÜÞ)
12.ÞUBAT 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.