hicrandan vuslat veren ada’m
özlem
Hamza gibi beni bin parçaya bölsede
sen/de/liyorum.....
kaçýncý dar aðacýna sallanýþým kim bilir.......
mevsim, bir cemre yoklarken menzil sen
avuçlarýmda yokluðunun yoksulluðuyla karada bir balýk....
aðzý Meryem’in susma orucunda.
bir mart gecesi küçük kelimeler çýkageliyor
s/bana dair...
tek bir soluklu gül/ümse de ne mutluluklarým peþin sýra geliyor
kanamalý Nil’e gözlerimden çoçukluðumu attým.
gül kurusu kokan mýsralarým
Boðaz’ýn üstünde ayýkladýðým onlarla gümüþ pullarla
cam kenarý susuzluðuma ram olsa da
vardým, sana
yar’alandým.
karasallýðým,
Kurumuþtu þiirlerim,
Çatlamýþtý satýr boþluklarým
beni, sana giydir
ört þarap k’okunu k’adýn...
Özlemine susadý üþengeç yaralarým.
gordion
12/03/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.