Þe
ÇANAKKALE 'DE ŞEHİT OLMAK
Bin dokuz yüz on beþin Mart ’ýn onsekizin de
Çanakkale’de þehit olmak vardý.
Düþmanlar Çanakkale içinde boðuldu
Ama yine de Çanakkale geçilmedi.
Çanakkale toz duman oldu.
Çanakkale þehit yataðý oldu.
Düþman Çanakkale ’yi hafife aldý.
Diyeni de toprak içine aldý.
Kim þehit düþmezse küserdi kaderine
Düðüne gider gibi gidiyorlardý ölüme
Sevindiler giderken Allah’a kavuþanlar.
Çanakkale geçilmez koþtular büyük zafere.
Bir damla þehit kan’ý bütün dünyaya deðer,
Her karýþ topraðýnda bin þehit var bir mezar.
Vurulmuþ anlýndan uzanmýþ yatýyor.
Bir hilal uðruna ne güneþler batýyor.
Þimdi Çanakkale’de akan kanlar denizdeki dalgalara vurmuþ,
Ey bu topraklar için topraða düþmüþ asker!
Bu toprak bir devrin battýðý yerdir
Bir vatan kalbinin attýðý tek yerdir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şeyma Nur Toprakcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.