Nehir gibi olmalý zaten insan; Geçtiði, aktýðý her yere hayat vermeli... Bazen sakin akmalý, çocuklar yüzmeyi öðrenirken, bazen de boz bulanýk, yýkýp, söküp sürüklemeli. Her yeri, her þeyi anlamlý þekillendirmeli. Yataðýný baþka bir yöne çevirse de; Alüvyonlarý, besin ve esin kaynaðý olmalý... býraktýklarýna bakmalýlar, hayran hayran. Çocuklarýn adýnda, Üniversitelerde... ve en çok da; Halkýnýn yüreðinde yatan...
10.03 2016 Ömer KIYAK
Bu þiirimi, ölümüyle derin üzüntüye boðan, Arkadaþým, Dostum ve Yoldaþým Þair Hasan KARAÞAHÝN’in anýsýna ithaf ediyorum. Yýldýzlar yoldaþý olsun, ýþýklar içinde uyusun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer KIYAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.