Gölet

þehrin kaldýrýmlarýndan süzülen
yaðmur çiseciklerine sordum

þiirler mi sarhoþ yoksa ben miydim?
neydi! Böylesi dehlizlerimde yýrtýlan
karayelin siyah saçlarýndan
bahtýma dolanan…

bir kýz çýkýyor
mavi tenli buhranlarýmýn
þeffaf göletlerinden

neye üfleyen soluðu
sanki bedenimde üryan sancý

ayak uçlarýnda canýna yandýðýmýn
þuh mercan kýnasý
dudaklarý kiraz ýsýrýðý emiliminde
yeleleri ipek döken sýrttan
kendini tan vurgunu düþlere salan

acý üfleyen dudaklarýnda ney kýyýmlarý
suçlu kimdi
cinayet mahalli sus pus
meþe palamutlarýnýn gizinde
duvarlarýmýn ardýnda bir ayaz

hilalin hicranýndan
þafaðýn üsküt duruþlarýna damlayan
gençliðim

memeleri beline kadar sarkmýþ gecenin
umut kesen acýmasýzlýðý
serçelerin gözlerine akan kaný damarlarýmýn

oysa ben seni sormuþtum
ýslak bakýþlarýna Ýstanbul’un
meneviþlerinde bulurum diye seni yeniden
durdu saðnak
kesildi sesi su perisinin
kýzýlca pýhtýsý çözüldü ayaklarýndan
tozak tozak püskürdü efkara

kirpiklerinden yakamozlarýn
gardenyalar açan göðün
saten süren duruþuna

meðer sevdamýn künyesi düþmüþ
Kýz Kulesinin ak boynundan
demir atmasý ondanmýþ
yokluðunun derinliklerime

eðdi baþýný deniz
koynuna sýðýnan yüreðime

kara kapkara eldivenli bir eldi hatýrladýðým
giderayak ,boðazýmý sýkan

içimde kaldý þiirlerim
söyleyemedim
kýrýldý ucu kalemimin yazmadým

ah! Sevdiðim
seni devirdiðin yarýmlarýma yazdým…
’’yarpuz edb dergisi sayý 7’’
Sosyal Medyada Paylaşın: