YAGMUR GÖZLÜ KADINIM
Karanlýða mum yakar yürek kaþýr gözleri
Aþkýn sýrrýna erdim yaðmur gözlü kadýným
Kayboldu gitti nice aþýklarýn izleri
Ömrü yoluna serdim yaðmur gözlü kadýným
Uçarken yüreðimi sanmaki bir hevesde
Hüzzâm kokan bahçeme es deli rüzgar esde
Aþk diyerek ölürken verdiðim son nefesde
Ecele seni sordum yaðmur gözlü kadýným
Ferhat’a tabib olmuþ Þirin sarar yarayý
Aslý ile Kerem’den biz alalým sýrayý
Leyla’nýn Mecnun’una çok gördüðü sarayý
Ben senin için kurdum yaðmur gözlü kadýným
Gökkuþaðý altýnda bir dilek tut; adada
Vur çarmýha kökünden kollarýmý buda,da
Aþkýný sakladýðým sol yandaki odada
Boynunu bükmüþ gördüm yaðmur gözlü kadýným
Sabýrla Yusuf gibi kör kuyulara inip
Ölüm fermaným ile bütün mazimi silip
Gördüðüm melekleri vallahi sen zannedip
Cehennemlere girdim yaðmur gözlü kadýným
HARUN YILDIRIM
09/03/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.