AFFET ANAM
Minicik yüreðinle dünyayý taþýyan,
Elleri hamur kokan,
Gözyaþlarý içinde gizli güzel anam.
Bakma sen bana.
Sana sevgimi hiç göstermedim.
Hep uzaktan uzaða sevdim.
Çok kýrdým, çok kýrýldýn.
Seni sevmediðimi düþündün durdun.
Ama ben seni herkesten üstün sevdim anam.
Yanýmdan gidince hep kokunu özledim.
Seni kýrýnca gizliden gizliye elbiselerine sarýldým,
Senden özür dileyemedim.
Affet beni anam, affet
Þimdi özlemini çekiyorum.
Aklýmda hep sen varsýn , aðlýyorum.
Dizine uzanýnca baþýmý okþayansýn,
hastalanýnca baþýmda sabahlayansýn,
Kýymetlim, meleðim, güzel anam...
Hani melekler ölmezdi, sen neden öldün, neden!
Topraðýn olayým beni de al yanýna,
Saçlarýmý okþa , ne bileyim güzel kýzým de...
Sarýl bana anam, sol yaným, çok özledim seni.
Kokunu çok özledim.
Rüyam ol dön gel anam, dön gel nolur...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.