Sayýyorum ýþýðýn söndüðü yerde geçmeyen saatleri. Ýçime akan gözyaþlarýmý siliyorum zincirlere baðlý ellerimle, Rüyamda uçuyorum yine yanmýþ kanatlarýmla.. Akrebi ve yelkovaný olmayan saatimi ayarladým yanýnda olduðum düþlerime Baðlanmýþ gözlerim hep seni görüyor siyahlýðýn kýzýl gölgesinde Tutulmuþ dilim hep seni haykýrýyor,alevlerden kendini kurtarabilmiþ kalbime Cehennemin ölüm kokusu yaktý senin kokunu özlemiþ burnumu Suskunluðum haykýrdý, ve yerden kesilen ayaklarým izler býraktý kirli dünyaya yine doldu hücrelerim özlemle. Kulaðýma fýsýldadý meleðim sesini Aðýt yaktý geceye sessizliðim... Gökyüzü mateme büründü, Siyahýn en koyusu oldu gözlerimi yakan Acýnýn en derin çýðlýðý oldu kulaklarýmý saðýr eden... Dudaklarýn,gözlerin,ellerin,kokun,sesin yok etti bulunduðum sensizlik cehennemini Asýrlarca yandýðým cehennemi terk ediorum þimdi sessizce... Tüm siyahlarý kapadým,kýrmýzýnýn en koyusunu açtým Alevlerin yükselmesine izin verdim beni son kez yakacaðýný bilerek! Gerçek özgürlüðümü aldým ve uzaklaþtým sessizliðin yankýsýyla sensizlik cehenneminden... Asýrlarca çektim içime sensizliðin acý dumanýný Þimdi sana sarýlýyorum korkusuzca, Aþkýn tüm baþdöndürücü kokusunu içime çekiyorum Seni içime çekiyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
binbilinmeyenli denklem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.