Bir hercai menekþe büküyor boynunu Akþamýn karanlýðýna O fýsýldýyor Ben yazýyorum söyleyemediklerini..
Yine bir sayfaya sýðmayacak sensizlik… Yoksun Yine yetim kalacak sana düþen her kelimem Yokluðuna gebe sevdamýn hüznü çöküyor gözlerime Ýmkânsýzlýðýn sýnýrýnda kýsýr düþlerim tutsak ediliyor Süzülüyor sensizlik gözlerimden... Ve kýsýr düþlerim Bir þiir daha doðuruyor yorgun bir vaktin koynuna Adýný koyamadýðým yarým kalan bir hikâyeden Satýr satýr dökülüyorum her an boþluðuna..
Bir hercai menekþe fýsýldýyor Ben yazýyorum söyleyemediklerini…
Kalemim sancýlarýna esir düþüyor Bir volkan patlýyor titreyen ellerimde Aþka kör topal sevdamýn Gamsýz özlemini içime doldurdum Kendi suskunluðumda boðulduðum Bir akþamýn koynundan geçiyorum… Hangi bedelin aðrýsýdýr bu yüreðim? Taþýyamadýkça yüzümden süzülüp akan? Hangi denizi atsam içimde ki yangýna söndürür? Yine buruþturdun tebessümümü Bir yalnýzlýk s/arar gözlerimi..