ÖLMEK İSTİYORUM ANNE
Ben ölüme gidiyorum anne,
Arýyorum, istiyorum bulamýyorum.
Ben ölümü seviyorum anne,
Böyle bir dünyada yaþamak istemiyorum.
Ýnsanlarý sevmiyorum anne,
Sessizlik istiyorum, toprak istiyorum.
Aþka deger vermiyorum anne,
Topraðýn koynunda yatmak istiyorum.
Ölüm o kadar da acý deðil be anne,
Yaþamak ölmekten inan çok daha acý.
Kimse bilmiyor dertlerimi sen bari gör be anne
Sende bulamazsýn bu derdi iyi edecek ilacý...
Ýki sevdiðim var benim bu dünyada anne,
Biri o zalim yar, biride tabi ki arabam,
Artýk aldýðým nefes bile beni yoruyor anne,
Ben kendim alýrým canýmý , almýyorsa Yaradan...
Sabah, öðle, akþam farketmiyor anne,
Yirmi dört saatin her dakikasý yangýnlardayým.
Aðlamak, haykýrmak artýk yetmiyor anne,
Ruhum benden gitti þimdi büsbütün isyanlardayým...
Kapýlar yüzüme bir bir kapandý anne,
Çýldýrmýþ gibiyim ruhum sanki bir deli.
Söylesene bana bu hayatýn neresi yaþandý anne,
Ruhum yaþasa bile, artýk bu beden ölmeli...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.