epey olmuþ görüþmeyeli Köprübaþý bir kalabalýk hiç yaþlanmamýþ rüzgar delice savurup ayaz diyeli almýþ caddelerin tozunu öfkesi yine hazanlýk dumanýmdan aleni çalar baharcýða son kozunu oynuyor var bir tuhaflýk
gri bulut bezgin bikarar düþenler haliyle tanýdýk aðýr aksak öylece yýðýlýrken donacak nerdeyse saçaklar dizelerde saklýydý oysa beyazlýk tek tek tellerine sýðýnýrken nasýl uçup gitsin yýllar desene tutmuþlar direði aðarsa ne olur saçlar istemez artýk bir küreði buza bürünmüþken goncalar
dilimin ucunda sýcacýk elleri bir þiir meydan okuyup daðýtýrdý ya ürkekliði bu sokaklar az çok ihtiyar az biraz sýkýþtýrsak donup kalýrsa yüreði bir otobüs üç dolmuþa kim bilir neyi hatýrlar nerde kaldýrým eskileri hele eylülden bir konuþsak sürüklenirdik belki yokuþa sýzardý kimse bilmesinleri onlar mahcup biz bahtiyar
Köprübaþý bir adýmlýk unutulmuþluk ince bir zar hasret o günleri duyuþa bir ederse nazar güç bela þu çaydanlýk hýþýmla fokurdar mý fokurdar ne bardaklar kýrýlýr ela gözlere yazar mý yazar bu içi geçmiþ delikanlýlýk ne sigaralar sarýlýr bir kývýlcýmlýk tutuþa bakýþlar çatýr çatýr gökyüzü uzar mý uzar çokta razý deðil ya uçuþa birden ortaya satýr satýr dökülen bu þiircik kuþa sorulur aþka zahmet bin hatýr dr.süreyya burak önder Sosyal Medyada Paylaşın:
burakönder Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.