Beni Düşün
Beni düþün,
Bütün aðýrlýðýyla
Üzerimize çöktüðü zaman akþam
Ve sabaha kadar baþýný yaslayýp gecelerime
Yorgun bir çocuk gibi
Koynumda uykuya daldýðý zaman güneþ
Beni düþün,
Karanlýk sokaklarda yürürken tek baþýna
Yüreðinin yolunu aydýnlatan sevda ýþýðýn
Dizlerindeki derman
Denize düþen mehtap
Kýyýlara vuran dalga
Dalgalarda kýrýlan ýþýk
Saçlarýný usulca okþayan rüzgâr
Ve gökyüzünde parýldayýp sönen bütün yýldýzlar bendim
Beni düþün,
Her sabah gün aðardýðýnda
Gözlerinden öperek uyandýran bendim seni
Pencerenden odana dolan güneþ
Gün ýþýðýn, uyku sersemliðin
Sýmsýcak üzerine çektiðin yorgan
Ve sabah serinliðindim ben senin
Beni düþün,
Kuruyan topraklarýna -hep sevda üzeri- yaðan
Ve yüreðinin kýrýlgan düþlerine
Damla damla düþen yaðmur
Ve yaðan her yaðmurda sevdasýklam ýslaklýðýn
Ve yeþeren topraklarýnda
Rengârenk açan çiçeðindim ben senin…
Unutma…
Rüzgâr keskin bir kýlýç/ ve bir ustura aðzý gibi esip
Ne zaman kanatýrsa yüreðini
Ve ne zaman dallarýndan savrularak
-bir intihar aný gibi- boþluða düþerse yapraklarýn
Ve saçlarýna ne zaman lapa lapa düþerse karlar
Ellerin ne zaman üþür
Ve ne zaman titrerse soðukta yüreðin
Beni düþün,
Buzul çaðýnda ellerini hohlayarak yakan nefesin
Ve daðlarýn doruðunda, sevda sevda yanan çoban ateþin
Yüreðinin en onmaz acýsýný -ve deli bir kýsrak gibi atýþýný -aþkla dize getiren
Ve yüreðinde bir volkan gibi patlayarak açan
Kardelen çiçeðindim ben senin…
Beni düþün,
Gözlerinin kýyýsýnda aya yürüdüðümüz akþamlarý
Ve iç denizimizde parýldayýp duran yakamozlarý
Ve Leyla’nýn Mecnun’u gibi
Deli divane sana hasret susuzluðumu…
Dipsiz bir okyanus kadar derin
Ve masmavi yanan iki alev topu gibi
Sana bakan gözlerimi sakýn unutma…
Ýçin her acýdýðýnda
Alev alev tutuþarak yandýðýnda yüreðin
Ve bir karabasan gibi çöktüðünde üzerine yalnýzlýk
Beni düþün,
Seninle birlikte yanýp küle dönüþen bendim
Ýçinde acýyla burkularak parçalanan yüreðin
Sen her aðladýðýnda
Gözlerinden süzülen gözyaþýn
Hýçkýrýklarýn, çýðlýklarýn
Ve sen her gülümsediðinde
Boylu boyunca/ dudaklarýndan yüzüne yayýlan tebessümün
Gülüþün
Ve sokaklarý çýn çýn çýnlatan
Yürek dolusu kahkahandým ben senin
Beni düþün,
Yaþamýn karanlýðýna inat
Yaþamaya gayret et…
Gökyüzünün maviliðine
Ve güneþin sýcaklýðýna uzat ellerini
Ve yüreðini yýkýp geçen depremlerin enkazýndan
Bana bir ses vermeyi sakýn unutma…
14.02.2016-2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
savaş karaduman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.