UYAN MASALLAR

“Seni özleyeceðim..! ”
“Özleme soluksuz kalýrsýn..” dedi kadýn.
Kadýnýn, bakýþlarýný uzaklarda, denizin üstünden daðlarýn gökyüzüyle buluþtuðu çizgide gezdiriþini izledi uzun süre adam. Güzel iri gözlerinin derinlerinden gelen sorgulayan umutsuz boþluða seslendi:
“Ben masalýmýzý istiyorum.”
“Bu masal seni uyutmaz... Uyanýþýmýzýn masalý olur ancak. Uyanman kötü. Cinleri lambadan çýkartmaya zorlama. Uyumalýsýn sen.! ”
“Saçlarýnýn, kýrmýzý güllerinin kokusu böyle büyürken bende, nasýl uyuyabilirim? ”
“Göðsümde uyu. Anne kollarýmýn sýcaðýnda. Masalýmýz tümüyle tozpembe deðil, devler var, haramiler var.. Hepsiyle baþa çýkamazsýn..”
“Sen yanýmda ol..”
“Söz veremem. Biliyorsun yarýnsýz geldim sana. Þimdiki an’da karþýlaþtýk seninle.” dedi kadýn.
“Ellerimiz ve dudaklarýmýz suç ortaðý bu masalýn. Eðer korkarsak bu masalý kimler okuyacak. Masalýmýzdan sorumluyuz biz. Kaçamayýz, bu masal kendini yazdýrtacak tohumlarý ekti ruhumuza çoktan.”
Kadýn:
“Yaþanmamýþlýklarýn örselediði yüreðinin sarhoþluðu bu. Özgürlüðünle sarhoþsun, yenik düþüyorsun. Ben kabuk baðlamýþ yaralarýmla geldim, senin açýk yaralarýný sarmaya. Yarýn kanamaktan korkuyorum.”
“Eteklerimizde taþlar ve ruhumuzda yaralar var, böyle karþýlaþtýk biz.”
“Taþlarýmýzý ayaklarýmýza düþürmeden, kanamadan geçebilir miyiz bu masalýn içinden. Kimseler incinmeden? ”
“Herkesin, her þeyin avukatý var, ama aþkýn yok..! ” dedi adam.
Kadýn:
“Olmasý gerekenle, bizim istediklerimiz arasýnda uçurum olmamalý.”
“Deðerlerimiz var, gençlik yýllarýmýzdan süzülüp gelen.. Onlar hem gündüzümüze hem de gecemize dahil.” dedi adam.

“Seni özleyeceðim..! ”
“Özleme soluksuz kalýrsýn..” dedi kadýn.
“Yanlýþlara da ihtiyacým var.. Ama sýðda yaþanacak þeyler deðil. Derinlerde soluksuz kalabileceðim yanlýþlýklar istiyorum ben.” dedi adam.
Kadýn:
“Ya beni sýðlarýn ýþýltýlý renkleri kendine çekerse.. Soluðum yetmezse o kadar çok diplerde kalmaya.. Belleðimi acýtýrsa kabuk baðlamýþ yaralarým.”
“O masala sýðýndým çoktan.” dedi adam.
“Þu an’ýn masalýnda kalmalýyým. Yarýn düþlerimden vazgeçmeyi öðrenmem için bir hayat yaþadým ben.” dedi kadýn.

“Seni özleyeceðim..! ”
“Özleme soluksuz kalýrsýn..” dedi kadýn.
Adam:
“Bir dere kenarýnda gökyüzüne bakarak uykuya dalarken düþleyeceðim seni.”
“Yýllardýr geceleri avuçlarýmda parlattýðým taþý vereceðim eline. Taþlarý severim, renk renk, büyüklü küçüklü taþlar koyarým yastýðýmýn altýna, yataða. Onlarla uyurum.” dedi kadýn.
Adam:
“Parmaklarým ürperiyor sedefinden.”
“Masalýn ortasýndan geçiyoruz çünkü..”
“Ellerimizle düþünüyoruz; ellerimizle düþ görüyoruz da ondan.” dedi adam.
“Yýldýzlarý boyuyorsun içimde. Direnemem bu akýntýya, bu renklere artýk.”
“Ýnce yüzünün gülümseyen yerlerine damlýyorum, daðýlýyorum sende.”
“Yaðmur yaðacak..! ” dedi kadýn.
“Evet.. Ama çýplak omzuna altýn rengiyle vuran gün ýþýðý nedir ki böyle? ” dedi adam.
Kadýn:
“Düþ görüyorsun... Bir masal bu. Sana uyan bir masal. Daha çok göreceksin..! ”


ÞERÝF ERGÝNBAY


Sosyal Medyada Paylaşın: