DOĞMA GÜNEŞ
DOÐMA GÜNEÞ
Yine bir geceden çýkma zamaný,
Durup da dinlerim, bizim alemi.
Hazýrlýk yapýlýr, herkesde telaþ,
Zulüm yine baþlar, doðarsa güneþ.
Doðma güneþ tekrar tam baþýmýza!
Zulüm görecek suçsuz bebeler.
Düþecek bombalar tepelerine,
Acýlar çekecek þu günahsýzlar.
El atsam dünyanýn sert dümenine,
Çevirsem de sürsem, çok uzaklara.
Görmeyiz güneþi tekrar þafakda,
Zalim belki kalýr, derin uykuda.
Doðma güneþ doðma! Çoktur derdimiz,
Þavkýn çare deðil, boþa yorulma!
Yoktur saklanacak artýk yerimiz,
Ne olur zalimi hep uyandýrma.
Sade zalim mi var güneþ altýnda?
Ne yapar kardeþler, sýnýr ardýnda?
Ölüyoruz bizler, Þehri Halep’de,
Doð sen yine güneþ! Uyansýn kardeþ!
07.03.2016
Mehmet SEMERCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.