Dost Kelamı
Gönül dünyasýna huzur getirir,
Dostunun verdiði candan selamý!
Bütün dertlerini alýr götürür,
Ta ciðerden gelen bir çift kelâmý!
Gözlerinin içi gülerek bakar,
Dosta iyi gelir, düþmaný yakar,
Muhabbetten gönül sanma ki býkar,
Kör kuyuya atar, bütün belamý!
Bütün sýkýntýný dökünce dile,
Sanki afet olur verince sele,
Benzedim baharda yeþeren dala,
Aratmýyor, amca, teyze, halamý!
Usulünce anlatýnca halimi,
Doðrultu bak bükük olan belimi,
Düþme diye tutunca dost elimi,
Þaþýrmadým, bir saða bir sola mý?
Gönül deryasýna, daldýkça daldým,
Dost ile çok rahat bir nefes aldým,
Ýþte ben huzuru orada buldum,
Bilemedim, gurbet midir, sýla mý?
Dertli, dost iline söyledi sözü,
Dostun dergâhýnda gülüyor yüzü,
Hem bahar yaþadý, hem kýþ, hem yazý,
Bir çýnarý, benzeteyim, dala mý?
Kelam:1. Söz, lâfýz 2. Konuþma, nutuk. 3. Ýbare 4. Bir mâna ifade eden söz dizisi.
ERDEMLÝ-05 Mart 2016-Cumartesi
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.