önce seni sevdim

hani bir çiçek dalýnda açmaya baþlar ya,
hani bir yaðmur topraða yaðar,
her yer, her taraf mis gibi toprak kokar ya,
seni öyle özledim iþte
sanki verem olmuþum
sanki kötürüm bir hasta olmuþum
ne elimden bir þey geliyor
nede bir þeylere yelteniyorum
öyle bekliyorum sadece
öyle çaresiz
öyle biçare
ve öyle yitik

hani derler ya
insan özlediðinin yanýndadýr
onun saçlarýnda
onun koynunda
onun göðsünde uyuyordur
öyle bir sevdasýn ki
sevmek bile utancýndan sustu bana
sevmek terk etti beni
ben kendimde öldüm gibi

kýrgýn deðilim
kýzgýn da
zaten yaralýydým
yaralanmýþ bir ülke gibi
en kaz altýnda kalmýþ gibi
kalbimin yitikliðini toplamaya çalýþýyorum
ve tüm düþüncelerim sana çýkýyor
kurduðum her düþ
her haykýrýþ
her uyanýþ
ve her ayaða kalkýþ
sana çýkýyor

sanki tüm güzelliklerden mahrum kalmýþ
mahcup kalmýþ
idama çarptýrýlmýþ
dar aðacýna sevgimi asmýþlar gibiyim
yaþamak senden sonra gelen bir þeydi
ben onun için önce seni sevdim
yaþamayý hiç düþünmedim

korkunun bedenimi terk ettiði bir vakit
yüzüne baktým
saçlarýn, gözlerin, sesin karþýmda
göðe parlayan ay gibi
gözlerimin içinde
ve uzanýp gözlerinden
sonra saçlarýndan
sonra sesinden
bir avuç dolusu heybeme doldurdum

belki sonsuz bir yolculuða çýkacaktým
dönüþü olmayan
belki veremli bir hasta gibi ölecektim
belki sokak sokak
cadde cadde
belki
yitik bir þehirde
belki illegal bir þiire kalbimi asacaktým
yaþamak senden sonra gelen bir þeydi
ben onun için
yaþamayý hiç düþünmedim


ibrahim dalkýlýç
05/03/2016
23:15 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: