ŞİİR ÇOCUK / 4 / NİHAYET

ÞÝÝR ÇOCUK / 4 / NÝHAYET




Annemin þevkat dolu dizlerine yatmýþým
Sanki babam saçýmý tarýyor þiir çocuk.
Büyümeden önce ben ne kadar rahatmýþým
Gerçeklerim düþleri arýyor Þiir çocuk.





Hüzüne yer açýlmýþ yüzümün boþluðunda
Milyonlarca yaþ bekler gözümün oluðunda.
Ayaklarým ömrümün yaslý yolculuðunda
Yeniden ayný yere varýyor Þiir çocuk.





Dünya garip bir mekan ölenler ve kalanlar
Þu an hayatta deðil demin nefes alanlar.
Karþýma dikilmekte bildiðim tüm yalanlar
Her yanýmý yýlanlar sarýyor Þiir çocuk.





Dört tarafým virane dört tarafým toz duman
Ayaz vurmuþ bahtýma kapkaranlýk asuman
Tekrar yýkýlmaktayým etrafa baktýðým an
Ruhumun bað bozumu sürüyor Þiir çocuk.





Özgürlük kitabýnýn ne sonu var ne baþý
Ömrümün teknesine devirdim onca yaþý.
Devam ediyor hala insanlýðýn savaþý
Zaman tozlu defteri dürüyor Þiir çocuk.





Cümleler türetirken yaþamýn belgesinde
Ölüm yazýyor ölüm zulüm genelgesinde.
Gölgeler bir sokaðýn karanlýk bölgesinde
Tutuþan sessizliðe yürüyor Þiir çocuk.




Yüreðim kanýyorken kanamýyor dizlerim
Giden çocukluðumla kayýp olmuþ izlerim.
Yeryüzüne bombalar düþüyorken gözlerim
Neden hep bu kabusu görüyor Þiir çocuk:


’Ölüm telden örgüler örüyor Þiir çoçuk.’




ELÝF KESKÝN KARABULUT.../ ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
ÝLK ÝKÝ KITASI ÖNCEDEN, BÝTÝÞ : 04.03.2016... SAAT: 15:00



Ben giderim ölüm var.
Hecelere harfler, kelimelere heceler
Cümlelere Kelimeler sýðar...

Bilirsin iþte
yalnýz gidilir bu dünyadan
bu yüzdendir her insan
Yalnýz doðar, yalnýz yaþar.


Satýrlara sýðmazsýn,
Hatýrlara sýðmazsýn,
Þairler ölür þiirler kalýr arkasýnda!

Bu yüzden iþte bu yüzden,
Yarým kalsa da aþklar
Hiçbir þiir yarým kalmamalý...

(Hem þiir hem þairdi )

Öyle diyordu þair; HÝÇBÝR ÞÝÝR YARIM KALMAMALI :(

Sosyal Medyada Paylaşın: