SAAT SABAHIN BEŞİ

’’Yine yoksun’’
Bazen hayat acý verir
Gerçek aðlatýverir bizi
Buz gibi
Güneþ yakar içimi
Oysa aldýrýþ bile etmem
Ak iner saçlarýna savrulursun
Yorgunluktan solursun
Beklemediðin bir an gelir
Nar tanem...

Gezinir duygular iner durur tutkular
Çizer yörüngesini hayat
Duygularýn jilet misali
Sevgiden eser kalmamýþ belli
Karanlýklarýn buðusunda boðulursun
Nefes bile alamazsýn
Sevgiden nasibini almamýþ insanlýk vardýr
Þaþýrýr kalýrsýn
Kar beyazý döner yüzün
Hastadýr kalbin yalnýzsýn
Her yerde bahar çiçekleri de yoktur artýk
Yapraklar dökülür bir bir
Sanki sonbahar gelmiþ bu günlere
Dünyan deðiþir tersine döner bazen
Yoksul düþler sýrasýnda
Bir yudum su oluverir zaman
Ýçsem mi içmesem mi dersin
Bir ezan sesi kulaðýný týrmalar
Nur tanem...

Acaba ile boðuþur yüreðin
Ben nerde yanlýþ yaptým
Günahkar mýyým ben de ?
Bütün suçlar ben de mi ? dersin...!
Kaybolursun insanlýðýndan
Bir tanem...

Nefretin prangalarý vurulur ellerine
Çýkýþý olmayan kör kuytulardasýn
Girdabýna girmiþ gibi hayatýn
Bir el uzanasý mektuplar
Tozla dolu raflarda
Arasan da bulamazsýn
Yarasa nöbeti gibi
Vurur kalbinin tam ortasýndan
O zaman da
Yolun sonudur dersin
Deðil mi ?...

Piþmanlýklarýn daðýldýðýnda kalbin durur sanki
Damarlarýnda kanýn donar
Taþ kesilir bedenin
Yalan sevgilerden býktým derken
Þimdi gitme zamaný mý dersin
Henüz erken
Saat sabahýn beþi, sevgiden eser yok
Sen de yoksun, yoksun...
Behçet Bük Eskiþehir
4.3.16’’Yine sen yoksun’’


Sosyal Medyada Paylaşın: