ANAM
ANAM !
Benim güzel anam; sen çirkin de olsan,
Benim için dünyalar güzeli anam.
Beni doðuran, büyüten anam;
Beni ben eden, insan eden anam...
Güne baþlamadan önce, besmeleden sonra
Senin adýný söylerim anam...
Yaratan Rabbimin beni yaþatmasý için,
Karnýnda sancýlarla yükümü taþýyansýn anam...
Bir yerim aðrýdýðýnda, yüreðim yandýðýnda,
Bir ah! çektiðimde sen gelirsin aklýma.
Tek sýðýndýðým sýðýnaðým, ocaðým-evim,
Kalbimden dilime akan duamsýn anam...
Ýnsanlar bana düþman iken, tek dostum
Sýrdaþým, varým yoðum, yarimsin anam.
Hatalarýmý-kusurlarýmý örten gecemsin anam.
Hastayken baþýmda bekleyen ilacýmsýn anam...
Konuþurken sesim, aldýðým her nefesim,
Bana kendimi anlatan ilk öðretmenim.
Caným-bedenim, hayatým, alýn yazýmla,
Anam, ben sadece senin gölgenim...
Hüznümde gözyaþým, mutluluðumda gülücüðümsün anam,
Kaderime yol gösterenim, iþimde gücümsün anam.
Malým-mülküm, servetim, tek zenginliðimsin anam.
Kainata, kýyamete kadar kök salan aðacýmýn topraðýsýn anam.
Havam, suyum, ekmeðim sana helal olsun anam!
Damarlarýmda dolaþan her lokma kanýn,
Benim için akýttýðýn her damla göz yaþýn
Ve emeðin deki alýn terin,
Her ne olursa olsun hakkýný helal et anam!
Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.