AHRAZ HATIRALAR
Gurbet diye soluduðumuz,
Ayný þehirdeki iki yabancýyýz.
Özlemler, hasretler varmýþ dudaklarýmýzda;
Bizim bile içimize sindiremediðimiz,
Keþkeler varmýþ;
Durup dinlenmeksizin, peþinden koþup yakalayamadýðýmýz.
Azmýþýz, hiç çok olamamýþýz
Yarmýþýz, canmýþýz ama hiç bir olamamýþýz.
Hüsranlar gelirken art, arda savaþmamýþýz
Aslý olan bizmiþiz, tanýmamýþýz
Neredeyiz, kimlere kanmýþýz bilmemiþiz,
Ýsimlere, cisimlere satýlmýþýz...
Faili meçhullerde fink atarkan bedenlerimiz,
Ýsyan bayraklarýný çekerken beynimiz,
Baþtan baþlamýþýz sevmeye, yenilmeye, satýlmaya,
Eski günahlar, yeni sevaplar olmuþ
Kanarken sen yaným,
Esaret ruhumu sararken,
Recim ettiðim anýlarýmda yine sen yine sen.
Gülþah ERCÝYAS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.