Dünyaya benim için geldiðini sansam da,
Gözlerime bakarak gitmek için gelmiþsin.
Omzumda amel yazan meleðe inansam da,
Günahlarýn koynuna atmak için gelmiþsin.
Sevginin yücesini sarhoþ gönlümde tatmak,
Sonra kolumdan tutup kezzap gölüne atmak,
Çektiðim her çileyi ömür boyu uzatmak,
Baþkasýnýn koynunda yatmak için gelmiþsin.
Cehennem ateþisin, sevda yazar dumanýn,
Meleðimsin dedikçe gitti dinin imanýn,
Ömür denen çizgide uçup giden zamanýn,
Bulutuna gönlümden tütmek için gelmiþsin.
Sensiz bütün bahçeler yýlan yurdu çöl iken,
Yüzdüðüm her meyhane alkol dolu göl iken,
Özgürlükte padiþah gözlerine kul iken,
Cinayet pazarýnda satmak için gelmiþsin.
Felaketim yazýlý baþýndaki tacýnda,
Hasretimin fermaný saçlarýnýn ucunda
Boynumu uzattýðým aþkýn daraðacýnda,
Ýpin kopan ucunu tutmak için gelmiþsin.
Sabahsýz gecelerde hayalinle kalýrken,
Ýnleyen naðmelerden selamýný alýrken,
Þu efsane gönlümde yýllardýr çoðalýrken,
Göðsümdeki kafeste ötmek için gelmiþsin.
Mehmet NACAR