Nice dostlar gördüm Yanýmda olduklarýný Kalktým olduðum yerde doðruldum Gönülden ilgilerine yoruldum Utandým utandýrýldým ama þýmarmadým Bir kardeþ gibi soruldum Ebediyen sevgiyi ördüm
Soðuk bir sabahýn ayazýna Yalnýz ve çaresizliðime Umursamadým yutkundum Açlýðý tattým þu gurbet yollarýnda Hayatýn zor kollarýnda Dondum olduðum yerde Sahipsiz kaldým ama Yýlmadým çalýþtým
Yorgun düþtüm susadým Dallarýn kuruduðunu gördüðümde Gözlerimle suladým Ateþ idim söndüm duyarsýzlýða O yüzden ben susamadým, öldüm de Ýçmeye mecalim kalmadý Bazen de sustum
Umudumdan hiç vazgeçemedim Baþardým ben en sonunda þair oldum sayenizde Mutlu oldum
Behçet Bük 1299/2.3.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.