G Ö Z L E R İ N

Ne olur yüzüme hüzünlü bakma,
Ruhuma en aðýr çilen gözlerin.
Aðlama, gönlümü ateþte yakma,
Yaðmurum, suyumdur gülen gözlerin.

Mecnunum huzuru bulmak amacým,
Sensin bu menzile giden aracým.
Azýðým sevgindir, lakin ilacým,
Gönlümün pasýný silen gözlerin.

Ne zaman yol bulup, çileye koþsam,
Menzili unutup yolumdan þaþsam,
Yorulsam, yýðýlsam, buhrana düþsem,
Kaldýrýr, kalbimi çelen gözlerin.

Sevgin, bal kaymaktýr aþk ekmeðime,
Varlýðýn sofradýr kur yüreðime.
Doyulmaz lezzettir göz bebeðime,
Bir kahve tadýnda gelen gözlerin.

Saçlarýn bestedir, dudaðýn türkü,
Ellerin notadýr, sözlerin þarký
Ne diye sorarsan bunlardan farký,
Düðün, dernek, halay, þölen gözlerin.

Seyit Osman Akyüz
Sosyal Medyada Paylaşın: