Uzattýn ellerini gökyüzüne
Gülümsedin bulutlara
Sarýlýp kenetlendi
Ruhlarýmýz çýlgýnca...
Gözyaþý mýydýk biz gözde,
Çiy miydik çiçekte?
Sustuk öyle...
Buhar mý olsam
Yaðmur mu
Bilemedim.
Dört döndüm,
Savruldum, kývrandým,
Gözyaþlarýmla yýkandým...
Rüzgara sýðýndým,
Duyuramadým sesimi
Yoktun, yoktun
Nerelere gittin?
Ay saklandý,
Göstermedi kendini!
Yýldýzlara baktým,
Döndüler sýrtlarýný!
Güneþe meylettim...
Yanan özüm,
Koruyla öpüþtü güneþin.
Döndüm, döndüm, döndüm...
Sen diye seslendim
Fýsýltýna yöneldim
Bensizlikte aðlýyordu ruhun
Kurumuþtu gözyaþlarýn...
Bu nasýl vuslattý!..
Buluttan sýyrýldý güneþ...
Tuttum ellerinden,
Sarýldýk ölesiye...
Samanyoluna karýþýp
Savrulduk sonsuzluða.
SERAP HOCA