Seni karýyorum; Ömrüme, bedenime, Üþüyen kalbime. Ben senleþmekteyken uykularda Hayallerim; Dualarým olmuþken Sana uyanýp; Sensiz uyanmýþken... Cam kýrýklarýmýn Üzerinde yürüyorum Kahpe, küfürlü gecelerde Gelmiþini ya da gelmeyiþini anarken; Kýrýk dökük kalbimi, Acýyan ruhumu arýyorum, Nakþederken kýrýklar acýyan ayaklarýma Hissizleþen beynim Bir tek o fotoðrafta gözlerim... Ýkimizde gülüyormuþuz Gözlerimiz deðilmiþ birbirine bakan Sonu mýþlarla biten zamanlarmýþ Masallarmýþ bizi birbirine baðlayan... Uzaklarý yakýn eden, Bir çift yakut gözmüþ kandýðým Ona aþkla bakarak uyandýðým. Özgürlüðüne uzanýrken sen Þimdi ellerini aç; Asýl o olan Aslýnda bir hayalden ibaret olan, Metelik etmeyen kalbinin, Neþteriyle parçaladýðýn Âþýk bir kýzýn kalbini, Býrakýyorum usulca içine Aþkýmýn; Uykusuz gecelerimin katiline Küçücük bir kýzdan hediye.
Gülþah ERCÝYAS
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülşah ERCİYAS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.