İNZİVA

ÝNZÝVA



Üzülmedim sen gidince sadece yüzüm asýldý
Gözlerimden bir kaç damla yaþ çekildi bir köþeye.
Mutluluk gönlü terk etti kalbime hüzün basýldý
Kesildi elim ayaðým, baþ çekildi bir köþeye.




Yürüdüðüm her adýmýn bir ötesi çýkmaz yoldu
Açýldý çile musluðu sabrýmýn testisi doldu.
Þehirdeki taþ örenler týrlarýyla sýra oldu
Ruhumdaki enkazlardan taþ çekildi bir köþeye.




Beþ tane diþim kýrýldý odamda gezdi takmalar
Öyle sýktým ki aðzýmý yerinden çýktý çakmalar.
Her gece düþüme girdi çiðnemediðim lokmalar
Masamda çorba soðudu aþ çekildi bir köþeye.




Televizyon izlemedim radyomun sesini kýstým
Yandým yandým kavruldukca ateþin üstüne estim.
Ýflas etti sinirlerim, baðýra baðýra sustum
Gýrtlaðým dilimi yuttu, kaþ çekildi bir köþeye.




Ben tabanda sýkýþtýkca üstüme geldi tavanlar
Üç beþ fare vefat etti ters devrildi þu divanlar.
Olan aklýný kaybetti evimdeki tüm hayvanlar
Kedim üç gün uyumadý, kuþ çekildi bir köþeye.




Tadý kaçtý meyvelerin güldü ayva aðladý nar
Saçlarýmý kesiþime tek þahitti saðýr duvar.
Köklerini alýp kaçtý zihnime diktiðim çýnar
Sonbahar sevip okþadý, kýþ çekildi bir köþeye.




Gözlerimin bebeðine kapkara perde dikildi
Sol göðsümün üzerine binlerce sürgü takýldý.
Gönül evime kurduðum termik santral yýkýldý
Patladý bütün ampüller, fiþ çekildi bir köþeye.




ELÝF KESKÝN KARABULUT..../ ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
KAYIP DÜÞLER..../ HAZÝRAN 2006

Sosyal Medyada Paylaşın: