Kalemler yazmaz oldu özlemlerimi
Cümlelerim yarým kaldý
Dizelerim suskun
Kafamda bin bir düþünce
Beynim durgun
Gönlüm yorgun
Bedenim yýlgýn
Ýçimde ki kor ateþ yok etti her þeyi…
Keþkelerim olmasa da
Piþmanlýklar içerisinde anýlarým can çekiþir
Umutlarým daraðacýna çýkmýþ
Kendi ipini kendi çekecek
Sol yaným yangýn yeri
Söyler misin ey yar?
Yüreðimde ki hasret yangýnlarýný
Cehennem buz tutsa
Söndüre bilir mi?
Öylesine sözde deðil
Yürekten çok sevmiþtim
Gel gör þimdi eserini
O delice seven yürek darmadaðýn
Küçücük dünyasýna kocaman dünyayý sýðdýran
O yürek þimdi yangýn yeri
O yürek þimdi paramparça
Görmez senden baþka kimseyi…
Göremediðinbüyük sevdamýz
Benim yaþarken öldüðüm gibi
Yavaþ yavaþ o’da can veriyor
Keþkelerim olmamýþtý hiç
Þimdi dönüp bakýyorum da ardýma
Seni saramadýðým kollarým yýlgýn
Sana gelemediðim yollar yorgun
Yakýp yýkýp yok etmeli ne varsa
Sana dair
Sevdaya dair
Sonra arkana bile bakmadan
Gitmeli bu þehirden…
Varlýðýnla yokluðun arasýnda sýkýþýp kaldýðým
Zehir kusan bu þehri terk etmeli
Riyakâr sevdanýn hatýralarýndan temizlemeli
Sana benzeyen tüm yüzler yok olmalý
Can kýrýklarý bin bir parçaya bölmeden
Ne kadar ayna varsa kýrmalý
Ey yar!
Yokluðunda yüreðim yine yangýn yeri bu sabah
Adýný andýðým her yerde alevler sarýyor bedenimi
Gülümsemelerim yok oluyor dudaklarýmdan
Gözlerimden lav gibi akan
Kor ateþ gibi içimi yakan
Yüreðimde ki hasret yangýnlarýný
Cehennem buz tutsa
Söndüre bilir mi?
Mustafa KARAAHMETOÐLU
29.02.2016