NEREDE ÇOCUKLUĞUMUZ ?

Hani,nerede çocukluðumuz ?
Kir pas içinde,ellerimiz yüzlerimiz.
Yara bere içinde,kanayan dizlerimiz.


Tahtadan atlarýmýz vardý,
Bir de,tahta kýlýçlarýmýz.


Kaðýt helvalarýn tadý damaðýmýzda,
Çýtýrtýsý,hala kulaklarýmýzda.


Ya,pamuk helvalar ?
Yapýþmýþ parça parça,
Dudaðýmýz,yüzümüz,yanaðýmýzda.


Elma þekerleri,ellerimizde koþuþtuðumuz,
Üstümüz baþýmýz yapýþ yapýþ,
Hani,nerede çocukluðumuz ?


Kaytanlý topaçlarýmýz,
Zýplayarak ip atlayýþlarýmýz,
Kýzlý erkekli oyunlarýmýz,
Defter sayfalarýndan,
Þeytan uçurtmalarýmýz.


Cicili,bicili kýyafetli bayramlarýmýz,
Toz toprak içinde,mahalle kavgalarýmýz.


Ne kadar çamurlara,toza topraða bulansak,
Nereden baksan,çocuktuk iþte.


Yaptýðýmýz yaramazlýklarda,
Saklandýðýmýz kapý arkalarý,yüklükler,
Aldýðýmýz cezalar,tembihler ve öðütler,


Koþturup terleyince,
Ateþlenip,yattýðýmýz hastalýklar,
Aldýðýmýz cep harçlýklarý,
Hemen bitiveren haftalýklar.
Hani,nerede çocukluðumuz ?


Ýlk,çocukluk aþklarýmýz,
Ýlk,tertemiz duygular,ilk yavuklular,


Yorulmadan oynanan oyunlar,
Uzun Eþek,saklambaç ve kuka’lar,
Bildik bahçelerden aþýrýlan meyvalar.


Herkes için bütün bunlar,
çocukluk yýllarýndan,hiç unutulmaz anýlar,
Silinmeyip,belleklerde kalan,tap taze duygular.


Hani,nerede çocukluðumuz ?
Hayatla saklambaçtý bütün oynadýðýmýz,
Oysa hayat hepimizi,
Çoktan sobe’lemiþti,
Buydu farkýnda olmadýðýmýz !

Tuðal KÖSEMEN - 01.Mart.2016

Sosyal Medyada Paylaşın: