Eşkiya Yüreğim

Göller görüyorum
Dizginsiz tutkular
Gemisiz eller görüyorum
Kadere hükmedemiyorum
Yazabilseydim kalemimle kaderimi
Bir daraðacý çizerdim
Mum ýþýklarýnýn kýzýl gölgesinde

Yine gafil avlandým
Kabardý yüreðim
Yüreðim çelikler kadar sert
Bastýrýldýkça serpilip geliþiyor
Nefsim

Bir rüzgar çýkýyor
Kapýlýyorum ona
Uzaklara gidiyorum
Yeni lisanlar öðreniyorum
Duygularýmýn kayboluyor
Masum deðilim artýk
Kayýyor yýldýzlar
Hayaller kuruyorum
Gerçekleþmeyecek
Sürükleniyorum

Bir nur iniyor gökten
Korku ve kaygýyý ýþýklarýna alýyor
Ürperiyorum
Yine de bahar ýlýklýðý esiyor yüreðime
Sarý çiçekler açýyor
Gökyüzünün mavimsi
Düþüncelerime gem vuruyorum
Eþkýya yüreðim bir ayrý baþkaldýrýyor,
Acýlarda saklý hislerim canlanýyor,
Þah damarýmda akýyor kaným,
Direniyor benliðim
Býrakmýyor yüreðim…
Sosyal Medyada Paylaşın: