MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
YOKTUN
Ismail Sezgin
YOKTUN
Uzun zamana adýný yazýyorum,
Mevsim kýþtý,
Üþüyordu yapraklar
yalnýzdý adýn...
Bir yol gidiyordu.
Pierrelotinin arka sokaklarýndan
Issýzdý akþam,
Çýplak bir bulut gibiydi,
Ben gidiyordum,
Üþüyordu kaldýrýmlar,
Üþüyordu duygu dolu,
sevecen yürek..
Kaldýrýmlara adýný yazdým
Üþüyordu adýn
Vee, YOKTUN..
Rüzgar bulutlarý Pierrelotide uçuyordu,
Yaðmur bekliyordum,
Yaðmur yoktu..
Öylesine yalnýzdý ki varlýðým,
Seni özliyordum.
Ve, YOKTUN..
Gökyüzü gri bir deðirmendi,
Eyüpsultan’da.
Þafaðý öðütüyordu çarkýnda
Sen yoktun,
Yanýmda ellerin yoktu;
Adým,Adýnýn yanýnda üþüyordu
Ve YOKTUN..
Ýsmail SEZGÝN-
Pierreloti tepesi,
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ismail Sezgin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
SAMSUNA DÖNECEĞİM BİRGÜN
BİR AKŞAM ÜSTÜ
AYDINLIK; SEVGİDEN DOĞAR
SON VEDA OLUR DOSTLUĞUN
AKROSTİŞ
YOKTUN