GECENİN GÖZLERİ KÖRDÜR

GECENÝN GÖZLERÝ KÖRDÜR

Gecenin gözleri kördür.
Görmez kimseleri,
Hissetmez,
Ruhsuz varlýklardýr onlar.

Gecenin gözleri kördür.
Geceler sessizdir,
Gözelerinin görmediði gibi,
Duymaz kimseleri...

Ne acýlarý koynunda taþýr.
Yaþanmýþlýklarý yaþanamamýþlýklarý vardýr.
Sevdalarý vardýr gecelerin,
Gecenin gözleri kördür.

Söylenmedik sözleri vardýr.
Dilinin ucuna gelip de ,
Söyleyemediklerin,
Belkide paylaþamadýðýn sevgilerin.

Görmez gözleri de gecelerin,
Ruhlarý da yoktur.
Yaþanýr sadece,
Ruhumu bile alýr götürür bazen...

Kördür gecenin gözleri,
Kendince hayatlarý vardýr.
Umutlar taþýr geceler,
Bazen frenleyemessin de...

Geceler dilsizdir.
Yaþanýr sadece,
Oluruna býrakarak,
Acýyarak her organý...

Gecenin kulaklarý duymaz.
Kendini yýrtsanda,
Aðlasa da sabahlara dek,
Duymaz duymaz duymaz kulaklarý...

Nefes alamaz geceler.
Sabahý beklemek gerekir bazen,
Sabahlar bile olmaz bazen,
Gecelerle arkadaþ olursun.

Beyin bile durur gecelerde,
Düþünemez olur.
Akýl bile uykudadýr o zaman,
Sen uyanýk olsan da.

Gözleri görmez gecelerin.
Bazen aðlamaktan,
Bazen hýçkýrmaktan,
Bazende uykusuzluktan...

Duyu organlarý yoktur gecelerin,
Uykudadýr onlar ,
Geceler gibi olmayan sevgiler gibi.
Gecenin gözleri kördür,
Görmez kimseleri,
Uykudadýr onlar...

Demet Akyürek
Sosyal Medyada Paylaşın: