Ne ekmek paralarý kazanan oldu bu alemde. Saymasýna hayat yetmeyecek mangýrlar kazandýn da ne oldu. Ýki tabak yemekten fazlasýný yiyebilen mi oldu. Kaç güller doðdu bu dünyaya, ne tosuncuklar. Vade geldiðinde kalmadýlar bak, bir bir hepsi soldu. Kimi sýcak dedi dünyaya, kimi soðuktan dondu. Kalpler paramparça, özür keseleri boþalmadan yine doldu. Kah gülümsüyoruz bu alemde, kah sendeliyoruz. Yaradan vermiþ caný ebedi bizde sanýyoruz. Huzur denizine girmek yerine. Fitne deresinde boðuluyoruz. Zannetmeyin, ne kadar uðraþsanýzda kalamayacaksýnýz dünyada. Yaþasaydý Yunus yaþardý tekrar tekrar dünyada. El ekmeðiyle doyarým sanmayýn, Alýn terinden tatlýsý yok cihanda. Çetin yazar siz ders alýn. Kendide bir kul yüksek sanmayýn. Her nefes alanýn düþüncesi elbetteki derin. Yaðmurlar yaðmadan kazmayýn mezarýmý benim... (Çetin KORKMAZ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şair Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.