kürüdüðünü gördüm gizlice gönül kirini
ruh demleniyor çocuðun usunda
yarým yamalak kalmamak için yasta
hünerimin sadakati nakýþ ettiriyor elimi
kördüðüm olmak da var ya
ve dal budanýr yepyeni günler için ya
vakti tutuyorum geç kalmamak üzere hayata
hüsranýmýzýn kurduðu hayatým inliyor aðlayarak
karanlýklar çöküyor yüreðime izdüþümüyle
acý dolu duygularla hýrpalanarak
ben de bir siluet gibi gölgeme sýðýnýyorum
avutuyorum kendim gibilerini en erkenden
hem de tüm doðrularýmý kýrarlarken
her bir doðrumun yanýnda bir de kalp var atacak
bir anda bacasý tütmeyen izbe bir ocak oluyorum
küllerini çocuklar oraya buraya savuracak
þu anda ne söylenir ki içte deprem varken
þimdi ne desem de hikmetten kopuk
kapanýyor sýnýrlarý gönlümde kilerin
biri var mý ki gelip de baþým da duracak
kötü bir baht mý yoksa kötü bir çöküntü mü
boþ ver de ölsün ruhum
nasýlsa iki ucu da kirli bir deðnek be çocuðum
haykýrmakta var ya kim duyacak ki
yorulduðum hayat kocattý beni hiç mi hiç sormadan
býkkýnlýk içinde yüzüyorum bu yaþam denizinde
belki de bu son fýrsattý koptu ha kopacak vehim
sendeliyorum içimde kalan pisliðinde
tut da beni kayýp da kýç üstü düþmeyeyim
boþ boþuna vakit çoktan geçip de gitti bile
bir sürü gibi caddelerde bomboþ gezenler
aðzý açýk ayran delisi gibi
gözlerimde siliniyor her nedense deðerler
zevk veriyor onlara bu hal ki yaþanýr sanýlýyor
düþtü yüreðimden sevginin sýrrý hikmeti
toplandý içime aðrýlarýnýn aðýr külfeti
paçamdan söküle söküle umut kaçýyor
özümde ki hatýralarý bir birde Cem ederek
elde var yine koca bir sýfýr hep baþta bekliyor
tek gücüm de bombalandý iþte anla artýk
ya tüm görkemini yakalayýþ ta baðlanýrýz yaþama
yada biter birlikte yürüdüðümüz bunca yol
ortamý toza dumana katarak
veya her þeyden elini çeker bu kýrýk kol
yada tamamla vaktini bir ite satýlarak
ben bizi çözemeden asla yaþayamam ki
hayat bu bir rahibe hiçte deðil
çaðrýma kulak gerek bulursan sevgiyi eðil
ya hep birlikte girilir bu çatýnýn altýna
ya da kulaklarýný týka acý mý acý feryatlarýna
sana her þey kolay bir masal geliyor çocuðum
gel de içinden bizleri baðýþla
beni de büyütmediler ki bende bir çocuðum
göremediðin hayatý veremesek de sana sen affet
vardýr belki bizden bir çok beklentin
buradan koyup da git çökmeden baþýmýza bir afet
bir ufuk kalmadý ki artýk ne bize nede sizlere
kýranlar girdi sanki bizlere
sakýn ha kýzma
üþüyüp de donuyor þimdiden yüreðimiz
þu minik beynimiz ise sanki de bir magma…
(27.02.2016) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!