belki de hala gözlerin yollarda gelecek ilk treni beklemektesin
ve biliyorum yetmedi sana yokluðumun düþleri susuz sahralar gibi seraplar görmektesin
sorgulayarak kendini var ise nerede aþk yok ise neden yüreðim yanmakta demektesin
bekle sevdiðim bir önceki garda katarlar hüzün yüklemekte yani demem o ki dün gelemedim
dün sana gelen tüm trenleri kaçýrdým
bugün henüz yola çýktým
bir sonraki durak acýlar istasyonu kim bilir belki orada inerim
sensizliðin sunduðu acýlarla demlenir sonra yola devam ederim
eyvaaah acýlarla dolu çantamý da unutmuþum biletsizim istesen de gelemem artýk
þimdi uzaðýndayým senli bir sonsuzluðun sen bekleme sonsuzluðun sonunda beni hadi durma sen yeni ülkeler keþfet bari baþka adresler baþka þehirler keþfet mutlu olacaðýn yeni aþklar bul ve beni terket
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.